به گزارش مهر، دانشمندان دانشگاه کوئین عقیده دارند: چربی‌های احشایی مهمترین عامل خطر ساز مرگ و میر به ویژه در مردان است.
در این تحقیق که شرح مبسوط آن در نشریه اینترنتی obesity research به چاپ رسیده است، تجمع چربی در سه ناحیه احشایی، زیرپوستی و کبدی در 291 شرکت کننده با استفاده از تصویربرداری به روش «سی.تی اسکن» مقایسه شد.
این مطالعه بر کاهش چربی‌های شکمی به عنوان اصلی‌ترین هدف رژیم‌های لاغری تاکید می‌کند و میزان چاقی شخص را در تعیین خطر ابتلا یا مرگ و میر ناشی از بیماری‌ها نسبت به چربی‌های احشایی کم اهمیت‌تر می‌داند.
پژوهشگران توصیه می‌کنند که اندازه‌گیری دور کمر به عنوان مستقیم‌ترین شاخص کلینیکی چربی‌های احشایی باید بخشی از معاینه بیماران در مطب پزشکان باشد.
تنها چربی احشایی مستقل از سایر عوامل خطر ساز می‌تواند تاثیر بسزایی در ابتلا به بیماری‌های حاد و خطرناک داشته باشد.
تاثیر رژیم غذایی به همراه ورزش در کاهش چربی‌های احشایی به مراتب موثرتر از رژیم غذایی به تنهایی است. به عبارتی ورزش به تنهایی حتی اگر تاثیری در کاهش وزن شخص نداشته باشد تایثر بسزایی در کاهش خطر مرگ و میر و بیماری دارد.
ورزش نه تنها چربی‌های احشایی شخص را می‌سوزاند بلکه با افزایش توده عضلانی بدن شخص ضامن سلامت شخص است. در حالی که رژیم‌های غذایی با محدود کردن میزان کالری که به بدن می‌رسد می‌تواند عوارض بسیاری ایجاد کند. به این ترتیب استراتژی کاهش وزن از رژیم غذایی به تنهایی تا ورزش و کاهش چربی احشایی تغییر خواهد کرد.
__________________